“Het is het bewijs dat ik gewoon kan meedraaien in de maatschappij. Ook het hebben van mijn eigen salaris geeft een goed gevoel. Ik voel me zelfstandig, zéker nu ik ook nog een elektrische fiets heb gekregen van mijn moeder. Ik kan gewoon zelf naar mijn werk gaan.”
Yoni Meijer (22) heeft een baan! Waar dat voor veel andere meiden van haar leeftijd misschien de normaalste zaak van de wereld is, is het voor haar een enorme mijlpaal. Sinds ze op haar zestiende ziek werd, heeft ze een enorm traject doorlopen met veel diepe dalen en weinig hoogtepunten. Toch lukte het haar om er stapje voor stapje bovenop te komen. Ondanks haar Niet-Aangeboren Hersenletsel (NAH), of wellicht juist dankzij, toont zij een enorme doorzettingskracht en positieve energie. Vooruit kijken is haar motto en dat kan ze goed.
Starten met een beschutwerk indicatie
De baan waarin Yoni is gestart, is niet zomaar een baan. Het is een baan voor iemand met een beschutwerk indicatie. Daarmee heeft Yoni een primeur. Zij is de eerste medewerker binnen Gors die op deze manier werkt. En zelfs in Zeeland is zij uniek. Er zijn maar weinig mensen die met zo’n indicatie bij een reguliere werkgever aan de slag kunnen gaan. René den Boer, jobcoach bij Reintegratie Zeeland (onderdeel van Gors), legt uit hoe dit gelukt is. “Halverwege dit jaar meldde de moeder van Yoni zich bij ons. Ze was op zoek naar dagbesteding voor haar dochter. Zo startte Yoni op het ACO. Yoni deed allerlei zinvolle werkzaamheden zoals koffie zetten en rondbrengen, poetsen en meehelpen. Toen Yoni’s moeder bij UWV een Wajong-uitkering aanvroeg, concludeerde de arbeidskundige daar dat Yoni wel degelijk arbeidsvermogen heeft, mits ze goed begeleid wordt. Normaalgezien zou ze dan in aanmerking komen voor een baan bij de Betho, maar dat paste minder bij haar. Na heel wat overleg, met Gors en de gemeente Goes (GR De Bevelanden) kon Yoni hier aan de slag in vaste baan.”
Baan in de facilitaire dienst
Yoni is in haar nopjes met haar werk in de facilitaire dienst. Natuurlijk moet ze nog veel leren en soms vergeet ze nog wel eens iets, maar ze gaat vooruit. Dat merkt ze iedere dag. “Ik word heel goed ingewerkt en ik heb een mapje om alles terug te lezen. Soms, als ik een beetje gestrest ben of slecht heb geslapen, dan weet ik het even niet meer. Gelukkig kan ik dan teruglezen wat ik moet doen.” De omgang met de cliënten op het ACO gaat haar goed af. “Heel veel cliënten hebben net als ik NAH. Ik begrijp dus waarmee ze soms kampen. En de cliënten én de begeleiders begrijpen mij.”
Werken en leren
Naast deze baan start Yoni begin volgend jaar met een leerwerktraject via Auris, voor de certificaten voor medewerker facilitaire dienst. “Ik vind het superfijn dat ik op mijn eigen tempo kan blijven leren. De werkzaamheden moet ik gewoon vaak doen, zodat het een automatisme wordt. Ik heb ook op Scalda gezeten. Het niveau kon ik wel aan, maar het tempo paste niet bij mij. Ook het contact met de andere leerlingen was moeilijk. Aan de buitenkant zie je niets aan mij en verbaal ben ik sterk, maar ik had geen klik meer met de meisjes op school. Daarvoor had ik zelf inmiddels teveel meegemaakt.”
Welzijn voorop
Moeder Saskia is minstens net zo blij als Yoni zelf. Zij is buitengewoon enthousiast over de manier waarop René zich heeft hard gemaakt voor haar dochter. “Na het stoppen van haar opleiding bij Scalda, was onze enige zorg het vinden van een plek waar ze gelukkig kon worden. Haar welzijn heeft altijd voorop gestaan. Natuurlijk hadden we dit allemaal liever nooit meegemaakt, maar ik zeg weleens dat ze de mooiste versie van zichzelf is geworden. Yoni is langzaam zichzelf terug aan het vinden en is daarbij betekenis vol voor anderen. Een dergelijk traject, met mensen die zich daarvoor hard willen maken, gun ik iedereen.
Volg ons
Centraal Kantoor
Stationspark 24
4462 DZ Goes
T: (0113) 273 333
KvK: 22055416
RSIN: 813302808
