“Paro is altijd weer welkom voor een nieuw logeerpartijtje bij De Cavalier.”

Van aaien tot hele gesprekken

Tessa vertelt dat Paro reageert met geluiden en bewegingen. “Aai je hem over zijn buik, hoofd of snorharen, dan gaat bijvoorbeeld z’n staartje bewegen, de ogen knipperen of zijn lijfje trillen. Je merkt dat hij zachtjes aaien fijn vindt. Aai je te hard, dan gaat hij zo bewegen dat je direct begrijpt dat je moet verzachten. Dat is echt mooi! Ook op stemmen reageert hij, bijvoorbeeld door zachte zeehondengeluidjes te maken. Ik denk dat hij best wat verhalen gehoord heeft, die echt niet iedereen hoort.” Iedere cliënt ging volgens Tessa op zijn of haar manier met Paro om. De ene knoopte er gesprekjes mee aan, de ander was vooral aan het aaien en naast Paro werd hij ook Leo en Drolletje genoemd. En natuurlijk waren er ook cliënten die niets van hem moesten weten of hem zelfs eng vonden, met die grote zwarte ogen.

Helpend in de zorg

Wat Tessa betreft, komt Paro vaker. Ze ziet daadwerkelijk de meerwaarde voor de cliënten. Paro zorgt voor wat reuring. “Cliënten hebben direct contact, het brengt rust en gezelligheid en zorgt voor interactie. Het kan helpend zijn in de zorg. Juist ook deze week hebben we een robotkat ingezet voor een cliënt. Zij had een moeilijk gesprek met de huisarts en de ‘miauwende’ robotkat op schoot bracht troost en wat lichtheid tijdens de zwaarte van het gesprek.”

Altijd welkom

Tessa zelf schreef over Paro: Na heel veel kusjes ga ik de Westerschelde weer in. Op naar het volgende avontuur. “Hij is altijd weer welkom voor een nieuw logeerpartijtje bij De Cavalier.”